Literatuuronderzoek Biologie: Bronverwijzing in de wetenschappelijke cyclus

Waarom verwijzen? klik hier ▼

Hoe verwijzen? klik hier ▼

1. Kort in de teskt ('in-text citation')
2. Gedetailleerd in de literatuurlijst ('Bibliography')

Nog meer over verwijzen  ▼

LibGuide 'Citeren': http://libguides.library.uu.nl/citeren

Plagiaat is het overnemen van tekst / figuren / ideeën van anderen, zonder bronvermelding

Plagiaat is nooit toegestaan

Plagiaat ligt altijd op de loer als je niet zorgvuldig met bronnen van anderen omgaat!

Plagiaat is niet alleen het gebruiken van korte of lange stukken tekst zonder bronvermelding, of het onder je eigen naam inleveren van een werkstuk van iemand anders. Er zijn ook meer subtiele vormen van plagiaat. Een paar voorbeelden hiervan zijn:

• Een figuur of grafiek van een ander gebruiken waar je een paar dingen in veranderd hebt;
• Geen aanhalingstekens plaatsen om een tekst die je letterlijk citeert;
• De bron onvolledig vermelden, zodat anderen de oorspronkelijke tekst niet terug kunnen vinden als ze dat zouden willen;
• De tekst uit een bepaalde bron op verschillende plaatsen in je eigen tekst gebruiken, maar slechts op één plaats naar die bron verwijzen.

Ook het overschrijven van het werk van medestudenten en zelfs het samenwerken met medestudenten zonder dat te vermelden, kan door je docent als plagiaat beschouwd worden. Als je twijfelt of je mag samenwerken: vraag het aan je docent!

De Universiteit Utrecht controleert de producten van studenten op plagiaat!

Parafraseren is het in eigen woorden weergeven van de ideeën van anderen.



Parafraseren is toegestaan, mits aan de volgende voorwaarden is voldaan:

• De bron is op de juiste manier vermeld (ook als het een internetbron is);
• Je geeft duidelijk aan wat jouw eigen ideeën zijn en wat je van een ander hebt overgenomen.

Parafraseren is de meest gebruikelijke manier van verwijzen. Waar moet je op letten?

Het belangrijkste is dat je de ideeën van de ander echt in je eigen woorden omschrijft.

Alleen een paar woorden veranderen, of de zinsvolgorde omgooien, is niet voldoende. Ook een letterlijke vertaling (bijvoorbeeld van Engels naar Nederlands, of andersom) is niet toegestaan. Dit soort hergebruik van andermans tekst wordt als plagiaat beschouwd.

Je kunt dan nog beter de tekst van de ander letterlijk citeren en je eigen ideeën daarop laten volgen.

Citeren is het letterlijk overnemen van een stuk tekst (of figuur etc.)

Letterlijk citeren is toegestaan, mits aan alle onderstaande voorwaarden is voldaan:

• De bron is op de juiste manier vermeld (ook als het een internetbron is);
• Het citaat is letterlijk overgenomen en in de oorspronkelijke taal;
• Het begin en einde van het citaat is duidelijk aangegeven (bijv. door het citaat tussen aanhalingstekens te plaatsen of als een blok tekst te laten inspringen).

Een letterlijk citaat gebruik je niet vaak. Eigenlijk alleen om een punt te verduidelijken, of als je de oorspronkelijke formulering van een ander wilt analyseren.

Je mag een citaat niet gebruiken als vervanging van je eigen tekst. Je verslag mag dus nooit bestaan uit aan elkaar geplakte citaten. Dat is plagiaat, ook als je wél naar de bron verwijst!

Hoeveel je precies mag citeren is afhankelijk van het doel waarmee je citeert en van de lengte van de brontekst. Het is moeilijk om daar duidelijke regels voor te geven. Soms is één regel voldoende, een andere keer heb je een hele alinea nodig. Als vuistegel kun je aanhouden dat voor elke regel die je citeert je zelf twee regels probeert te schrijven waarin je het citaat bespreekt.

Let er bij citeren op dat je het citaat niet uit de originele context haalt. Als het citaat bijvoorbeeld ironisch bedoeld is, moet dat duidelijk blijken als je citeert. Je moet dus altijd citeren in overeenstemming met de bedoeling van de oorspronkelijke auteur.